Een paar weken geleden (in mei 2009) was ik samen met Amrit in Toscane om Shantimayi te bezoeken. Ze liet ons weten een boodschap te hebben ontvangen van de Kogi indianen, een inheems volk uit Colombia. Hun wijze leiders - de Mama’s - zijn de Harmonie Hoeders van onze planeet.  Als je meer wilt weten over de Kogi’s klik dan hier om een film over ze te zien.

Jan Frank bracht deze boodschap naar Shantimayi. Vincent Smeenk vertaalde de boodschap naar het Nederlands, zodat iedereen de tekst kan begrijpen, want de Engelse versie was moeilijk te lezen omdat er erg veel moeilijke woorden in stonden.
Ik heb de boodschap op deze site geplaatst omdat we in juli 2009 een Healing Weekend voor onze planeet houden.
Als je deze boodschap hebt gelezen begrijp je hoe nodig dat is!

Een Engelse versie met commentaar van Shantimayi kan je vinden als je hier klikt.

Boodschap van de Kogi’s voorjaar 2009

Bepaalde wezens hebben een schaduw over de Aarde geworpen, om er het Leven te vernietigen. Hun duistere bedoeling is verspreid over verschillende biopolitieke machtscentra, verhuld in toespraken en daden die aanzetten tot deze misdaad. Daar waar hun gemaskerde vertegenwoordigers handelen, zijn vrijwel ongeneeslijke epidemieën tot wasdom gekomen. Deze vermomde vertegenwoordigers zijn zeer professioneel, zeer concurrerend en hebben beslissingmakende macht: het zijn politici, technocraten en magiërs. Sommigen van hen weten niet eens waar de macht die ze gaande houdt en domineert vandaan komt. Slechts een enkeling weet aan welke macht ze precies toebehoren.

Deze situatie is zo angstaanjagend dat een paar maanden geleden de Kogi Mama’s, de Harmonie Bewakers van de Aarde, overwegend dat hun pogingen tot bevordering van de Harmonie van het Leven bijna nutteloos zijn, een steenworp verwijderd waren van het ontmantelen van deze heilige plek, waarmee de uiteindelijke catastrofe in gang zou worden gezet. De Harmonie Bewakers van de Aarde kwamen bijeen op die heilige plek van onze Moeder Aarde om het eens te worden over een definitieve beslissing. Een grote meerderheid vond dat we het omslagpunt al hebben bereikt en dat het vooral raadzaam was om voor eens en voor altijd de uiteindelijke vernietiging toe te staan, gegeven de trieste ramp aangaande Leven veroorzaakt door de Kinderen van de Aarde.

Enkelen bleven stil, en toen ze toestemming kregen om te spreken, kwamen ze met ze iets anders:

In vier voorgaande Levenscycli waren de Heilige Wezens degenen die beslisten de wereld te doen kantelen, ten gunste van een nieuwe schepping. Het is waar dat we op de rand staan van een vijfde universele catastrofe – alle natuurlijke tekenen van het Leven laten dit zien, precies zoals is aangekondigd in de aan ons geopenbaarde heilige boodschappen, maar wij, de Harmonie Bewakers van de Aarde, zijn niet degenen die de uiteindelijke catastrofe in gang moeten zetten. Deze beslissing is een heilig plan van de Heilige Wezens en het is aan hen om het uit te voeren. Wij zijn gebonden aan onze heilige taak het Leven van Moeder Aarde te blijven Harmoniseren. De Harmonie Bewakers van de Aarde kozen er unaniem voor het orakel te raadplegen om erachter te komen welke van de twee keuzes de juiste was. Het besluit dat daaruit voortkwam was door te gaan met de heilige dienst waartoe ze zijn aangewezen als Harmonische Bewakers van het Leven op Moeder Aarde.

Er is een zeer heilige zegen die vanuit het hart van onze Moeder Aarde uitstraalt en trilt, een vitaliteit die al wat bestaat doordringt. Op gelijke wijze trilt en straalt vanuit het Hart van de Hemel een heilige voorouderlijke vitaliteit, een zegen waarvan de weldadigheid al wat bestaat intensiveert. Deze heilige mysteries zijn één met Leven, en de kracht van vernieuwing, genezing en harmonisatie houdt nooit op het te blijven voeden.

Vanuit het Hart van onze Moeder Aarde verspreidt zich een lichtende en schitterende energie in alle manifestaties en uitdrukkingen van haar eigen Leven. Vanuit de Lucht worden alle manifestaties en uitdrukkingen van Leven op onze Moeder Aarde bereikt door de kracht van het grote mysterie van het Zon Licht en van alle lichtende wezens.

Te midden van deze zegens van Licht bestaat die duistere adem die een schaduw werpt over het Leven om het te vernietigen. De bedoeling is om aan te zetten tot actie, zodanig dat de lichtende straling die uitstraalt van Hemel en Aarde in de geest van mensen en hun landen wordt overschaduwd, zodat meer misdaad tegen het Leven wordt aangewakkerd en geforceerd.

Om het doel volledig te kunnen bereiken nemen de vertegenwoordigers van deze schaduw hun toevlucht tot alle mogelijke en denkbare methoden en technieken: biopolitiek, massamediaal, economisch, technocratisch, virtueel, militair, religieus, ritueel… tegelijkertijd oeroud, modern en postmodern. Op deze manier ontvouwt zich een enorm apparaat van inhechtenisneming, wat mechanismen in gang zet om geesten, zielen en lichamen te verstrikken om ze aan het werk te zetten en te handelen volgens hun meest duistere krachten, helemaal in de overtuiging dat het goede en juiste wordt gedaan.

Het wonderlijke van dit nieuwe apparaat van inhechtenisneming is dat veruit de meerderheid zich er niet van bewust is waardoor ze wordt beïnvloed. Het leidt tot niets minder dan de immense ramp toegebracht aan de hele Natuur, aan de geest, de ziel, de lichamen, aan cultuur en maatschappij. Als je dit alles zo bekijkt, kunnen we dan nog trots zijn op de mensheid waarvan we deel uitmaken?

Wellicht past schaamte voor onze wrede mensheid ons meer: schaamte over de uitgestrekte bossen die we hebben verminkt en alle leven dat erin tracht te overleven; schaamte over de wateren die we hebben verwoest en besmet en over het leven dat erin sterft; schaamte over de gebroken mantel van de Aarde en de verwoeste ozonlaag; schaamte over de luchtvervuiling en over het leven dat het vergiftigt en doodt; schaamte over het misbruik van vuur; schaamte over alle moorden, afrekeningen, holocausts en ‘zuiveringen’ van etnische groepen die dagelijks worden gepleegd.

De oorlogsmagiërs hebben met dit alles te maken. Oorlog is niet alleen gewapende agressie en eindeloze confrontaties; oorlog is elke handeling die de Harmonie van Leven op onze Moeder Aarde bedreigt. En Vrede is niet alleen een staakt-het-vuren van gewapende agressie en de confrontaties, maar een staakt-het-vuren van iedere vorm van geweld tegen Leven. Vrede is het vinden van de deugden broederschap, begrip, van respect voor alle verscheidenheid, respect voor alle manifestaties en uitdrukkingen van Leven in onze Geest en in hoe we leven.

De menselijke bevolking is een van de meerderheidssoorten in het Leven op Aarde, in aantal overtroffen door soorten als koeien en mieren. Zouden wij, met het type mens zoals beschreven, de mate van ecologische rampspoed die we hebben veroorzaakt nog kunnen veranderen? Misschien kunnen we met deze menssoort hooguit komen met lapmiddelen die ontoereikend zullen blijken voor de genezing en het herstel dat de Harmonie van Leven van onze Moeder Aarde vereist. Voor deze dringende taak is meer nodig dan alleen een verschuiving van model. Het vereist het verlaten van het consumerende model van de mens. Het bouwen van een nieuwe geest is nodig, een nieuwe ziel, een nieuw lichaam… nieuwe manieren van zijn. Nu we deze wereldwijde ramp, deze dreigende catastrofe, tegemoet zien, moeten we Terugkeren tot het Leven als iets Anders.

De oeroude wijsheid van de inheemse volkeren zegt ons dat de geschiedenis van het Leven op Aarde vier, sommigen zeggen vijf, cataclysmen heeft doorgemaakt, waarna het Leven compleet en radicaal vernieuwd was*.

Volgens deze tradities hebben we het einde van de overgangsperiode bereikt, zodat er een nieuw Tijdperk zal komen. De verschuiving van tijden werd altijd gemarkeerd door een wereldwijd cataclysme als gevolg van een wijdverbreide crisis. En het laatste moment van elke overgangsperiode staat ons toe waar te nemen wat er in de toekomst gaat gebeuren. De enige zekerheid die we hebben is dat dit heden nu al een archeologisch spoor is van een verleden welke helemaal losstaat van de tijd die komen gaat. De kleine goedaardige oplevingen die we vandaag hier en daar beleven zijn slechts de laatste sociaal-culturele verschijnselen die uiteindelijk ten gunste zullen komen van de komst van een tijd die niets van doen heeft met de modellen zoals ze tot nu toe zijn gevestigd.

Misschien zullen we niet langer menselijke wezens zijn, net zoals we in het vorige tijdperk werden aangespoord niet langer homoniden te zijn en tot iets beters uit te groeien. Misschien keren we terug in een andere vorm: zoals we in een vorig tijdperk de homonide staat moesten verlaten, onszelf opnieuw uitvindend als mensen om te kunnen overleven in deze tijd, zullen we, als we in het onmiddellijk volgende tijdperk willen overleven, onze huidige menselijke staat met onze verwoestende natuur moeten verlaten en een post-humane toestand moeten creëren die alle leven en z’n omgeving respecteert.

Voor de wilskracht van een lichaam is alles mogelijk; een lichaam kan alles bereiken wanneer het een nieuwe mogelijkheid van Leven wil en verlangt, en nog veel meer wanneer nieuwe voorwaarden van Leven het vereisen. Als een Cro-Magnon of Neanderthaler man ons vandaag kon zien, zou hij ons misschien niet als verwante kunnen herkennen. Vandaag kijken we met verbazing naar onze kinderen en we onderkennen spirituele en intellectuele vaardigheden die wij misten als kinderen en nog altijd missen als volwassenen. Wij dragen grote verantwoordelijkheid voor onze kinderen. Het is duidelijk dat ze zien wat we doen en ze beslissen bewust of ze wel of niet zullen naleven wat wij, hun ouders, hebben gedaan; ze zullen zelfs bewust beslissen of ze ons accepteren als hun ouders. Elk van onze handelingen heeft zijn weerslag en gevolg gedurende zeven generaties en nog verder.

En altijd, meer nog in deze overgangsperiode, is er veel te doen en te beslissen. We kunnen onszelf toestaan ons blunderend te laten vangen in dat apparaat van inhechtenisneming dat een schaduw werpt over het leven om het te vernietigen, of we kunnen, als we willen, afstemmen op de lichtende energie die uitstraalt van het Hart van Moeder Aarde – en op het Licht van Leven dat uitstraalt van het Hemelse Wezen – om de magie van de catastrofe af te weren, om er doorheen te gaan, in oneindigheid.

Dit is noch een nieuwe oefening in verzet, noch een strijd. Het is een kwestie van een nieuwe bestaansmodus die ons afstemt terwijl het ons verenigt met de nieuwe mogelijkheid om Leven te Harmoniseren in dezelfde context als de dreigende catastrofe, waarna Moeder Natuur een nieuwe mogelijkheid voor haar Leven zal baren. De Shamanistische tradities en gebruiken van onze Moeder Aarde hebben het altijd zo gedaan. Vandaag is het meer dan ooit dringend en noodzakelijk je te voegen bij, en zo te sluiten, de Heilige Cirkel van de kennis, de tradities en de shamanistische en spirituele praktijken van onze Moeder Aarde rondom het heilige doel van Harmoniseren van Leven. Aldus geschiedde en zo zal geschieden.  

* Hedendaagse biologie komt overeen met deze oeroude tradities en bericht dat we aan de rand staan van een zesde uitsterven van leven. Richard Leakey and Roger Lewin. The Sixth Extinction: Patterns of Life and the Future of Humankind. Barcelona: Tusquets Editores, 1998.

Kajuyali Tsamani – Wichapishinteton Luta – Mama Nabi.